Αυτή η ζωντανή ζωγραφιά είναι γεμάτη ζωή, αποτυπώνοντας τρία γοητευτικά λευκά καλύβια απέναντι σε έναν μεγαλόπρεπο γαλάζιο ουρανό. Οι πινελιές του Βαν Γκογκ χορεύουν πάνω στον καμβά, πλούσιες σε υφή και ενέργεια. Κάθε κτήριο, μοναδικό στη δομή του, παρουσιάζει μια παιχνιδιάρικη αντίθεση ανάμεσα στους λευκούς τοίχους και τις γήινες αποχρώσεις του γύρω τοπίου. Το ηλιακό φως φαίνεται να χύνεται πάνω στη σκηνή, φωτίζοντας τις καλύβες ενώ ρίχνει απαλά σκιές που αναδεικνύουν το σχήμα τους. Οι στέγες, καλυμμένες με άχυρο, υπονοούν μια ρουστίκ απλότητα—η οικεία γοητεία που προσκαλεί τον θεατή να πλησιάσει.

Η παλέτα των χρωμάτων αποτελείται κυρίως από ζωντανά μπλε και φωτεινές λευκές αποχρώσεις, αντίθεση με τους ζεστούς και διστακτικούς κίτρινους τόνους της γης; αυτός ο συνδυασμός προκαλεί μια αίσθηση ζεστασιάς και ηρεμίας. Ο τρόπος εφαρμογής του χρώματος, εκφραστικός και αυθόρμητος, προσκαλεί σε μια αίσθηση της άμεσης, όπως αν είχε συλλάβει μια φευγαλέα στιγμή στον χρόνο. Ενώ αυτές οι καλύβες παραμένουν σε ησυχία, υπάρχει μια υποκείμενη ενέργεια—μια εγγενής επιθυμία να συνδεθεί με τη γη και την ουσία της αγροτικής ζωής που αγαπούσε τόσο πολύ ο Βαν Γκογκ. Αυτό το έργο δεν αποτυπώνει μόνο τη γοητεία του καλλιτέχνη με τα τοπία της Προβηγκίας, αλλά отражает και μια βαθύτερη επιθυμία για μια αίσθηση ανήκειν, ένα θέμα που είναι παρόν στη καλλιτεχνική πορεία του Βαν Γκογκ.