ในภาพสะท้อนของฤดูใบไม้ผลินี้ ต้นพีชที่กำลังบานอยู่ในรูปแบบที่สวยงามตั้งอยู่ใจกลางภาพ กิ่งก้านที่บางเฉียบมีดอกสีเหลืองอ่อนๆ ประดับอยู่ซึ่งบอกถึงความงดงามที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วของชีวิต ต้นไม้ตั้ง proudly อยู่ตรงกลางพื้นหลังที่เป็นท้องฟ้าสีฟ้าอ่อนๆ ซึ่งมีเมฆขาวลอยอยู่ในอากาศ สร้างบรรยากาศที่เงียบสงบ; ทั้งหมดของฉากถูกห่อหุ้มในบรรยากาศที่รู้สึกได้ทั้งอบอุ่นและกระปรี้กระเปร่า ด้านล่างต้นไม้ ดินเป็นการจับคู่ของสีสันอุ่นๆ—สีพีชและสีชมพูเข้าด้วยกัน กระหึ่มกับดอกไม้ข้างบนและสร้างเพื่อพึ่งพาในอ้อมแขนที่เต็มไปด้วยความสมดุล ที่ซึ่งธรรมชาติเหมือนว่ากำลังหายใจและร้องเพลง

ความสมดุลของสีที่เห็นชัดเจนแต่ก็ทำให้รู้สึกสบาย—การระเบิดของสีเหลืองที่สดใสตัดกับสีฟ้าที่อ่อนนุ่มของฟ้า กระซิบเกี่ยวกับการเกิดใหม่และการเริ่มต้นใหม่ เทคนิคของแวนโก๊ะที่มีลักษณะเป็นการวาดด้วยแปรงที่ไหลลื่น สัมผัสไม่เพียงแค่แง่มุมทางภาพของธรรมชาติ แต่ยังเป็นแก่นของมันด้วย; คนหนึ่งสามารถได้ยินเสียงกระซิบเบาของใบไม้และความกระตุกรุนแรงของชีวิตที่ตื่นขึ้นได้ชัดเจน งานชิ้นนี้สร้อยเสียงอยู่กับความปรารถนาสำหรับฤดูใบไม้ผลิและความสุขของธรรมชาติที่เบ่งบาน แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมต่อที่ลึกซึ้งของศิลปินกับโลกที่เขาอยู่รอบๆ และช่วงเวลาที่ผ่านไปที่สร้างแรงบันดาลใจให้เขาในการสร้างสรรค์งานศิลปะนี้