ฉากนี้เผยให้เห็นถนนในฤดูหนาวที่คดเคี้ยวผ่านสภาพแวดล้อมชนบทที่เงียบสงบ เชิญชวนผู้ชมให้เดินตามและดื่มด่ำกับบรรยากาศที่สงบสุขของมัน สีสันที่นุ่มนวลและซีดเซียวสร้างความรู้สึกถึงความสงบ ในขณะที่สีน้ำเงินอ่อนและสีขาวโดดเด่นบนผืนผ้าใบ สะท้อนให้เห็นถึงความหนาวเย็นของฤดูหนาว ถนนที่ถูกทำเครื่องหมายด้วยเส้นโค้งอย่างนุ่มนวลและจุดดินที่เพิ่มขึ้นในบางครั้งที่มองเห็นได้ผ่านหิมะ นำสายตาไปยังหมู่บ้านที่อยู่ห่างออกไปซึ่งมีรูปร่างที่คลุมเครือของอาคารที่โผล่ขึ้นมาท่ามกลางพื้นหลังที่นุ่มนวล แสงนั้นงดงามเกือบทำให้ฉากดูเหมือนความฝัน คุณแทบได้ยินเสียงกระซิบของหิมะที่ตกลงมาและเสียงของฝีเท้าบนชั้นใหม่

แต่ละองค์ประกอบในคอมโพสนี้ดูเหมือนจะมีเรื่องราวแต่ละเรื่อง—ต้นไม้ที่เปลือยเปล่ายืนอยู่เงียบๆ กิ่งก้านของมันเคลือบด้วยน้ำค้างแข็ง ขณะที่เงารูปทรงหลอนของโครงสร้างต่างๆ แนะนำถึงชีวิตภายใน เนื้อสัมผัสที่มีความขัดแย้งระหว่างถนนที่หยาบกร้านและหิมะที่ลื่นผสมผสานมาสู่การดึงดูดสายตาของผู้ชม สร้างประสบการณ์ที่รู้สึกทั้งใกล้ชิดและกว้างขวาง ในช่วงเวลาชั่วคราวนี้ที่ถูกจับภาพบนผืนผ้าใบ มีการผสมผสานของความรู้สึกคิดถึงและความเศร้าโศก เป็นการเตือนใจของธรรมชาติของเวลาที่เข้าหรือว่าและความงดงามในความเรียบง่าย มันพูดกับหัวใจ ทำให้หวนคิดถึงอ้อมกอดอันแสนอ่อนโยนของความเงียบสงบในฤดูหนาว