ผลงานของโมเน่ได้จับภาพฉากที่มีชีวิตชีวา ซึ่งการประสานของสีดำแรกเต้นอยู่ที่ผืนผ้าใบ สร้างความรู้สึกของการเคลื่อนไหวและการเปลี่ยนแปลง พู่กันดูสดใส; พวกมันหมุนและเคลื่อนที่ด้วยความสดใสที่เต็มไปด้วยพลัง รวมตัวผู้ชมอยู่ในบรรยากาศที่อบอุ่นและเกือบจะเหนือจริง เงาสีส้มที่ร้อนแรงและสีเขียวเข้มกระจายตัวอยู่ด้วยกัน สร้างเป็นลานธรรมชาติเสมือนฝันที่เรียกร้องให้จิตนาการ

เมื่อมองงานนี้ ฉันถูกพาไปยังโอเอซิสที่เงียบสงบ ที่ซึ่งธรรมชาติค่อย ๆ รั่วไหลความลับผ่านทางน้ำที่สงบ.Reflection ถูกสะท้อนออกมาเหมือนเสียงกระซิบจากวันวาน ที่หลอมรวมไปกับใบไม้รอบด้าน ฉันมีความรู้สึกว่าฉันสามารถได้ยินเสียงนุ่มนวลของการขยับใบไม้และเสียงสะท้องเบา ๆ ของน้ำ ซึ่งมอบการหลีกหนีอย่างสงบจากความยุ่งเหยิงในชีวิตประจำวัน โมเน่ ผู้เป็นอาจารย์ของแสงและเงาได้จับภาพแก่นแท้ของช่วงเวลาเล็กน้อยในธรรมชาติ ต้องแน่ใจว่าการมองแต่ละครั้งจะเผยให้เห็นชั้นใหม่ของความงาม—สวนที่เคยรู้จักแต่ยังไม่ได้ค้นพบกำลังรอให้ค้นพบ