Bu illüstrasyon, karmaşık detayları ve çizgilerin ustaca kullanımıyla hemen dikkati çekiyor. Sahne, başın üzerinde yükselen uçsuz bucaksız bulut oluşumlarının saf beyazı dışında, neredeyse tamamen gri tonlarda oluşturulmuş, hafifçe dalgalı bir tepeyi tasvir ediyor. Sanatçının tekniği dikkat çekicidir; her çizgi dokuya katkıda bulunur, izleyicinin bakışını kompozisyon boyunca çeken görsel bir ritim yaratır. Manzaraya dağılmış bireyler görüyoruz, bu da görüntüye bir ölçek ve anlatı duygusu katıyor, bir günün keyifli geçtiği izlenimini veriyor.

Kompozisyon özenle dengelenmiştir, tepenin zirvesi odak noktası olarak işlev görür. Çizgilerin yoğunluğuyla elde edilen ışık ve gölge oyunu, formlara derinlik ve hacim kazandırır. Genel etki, izleyiciyi durup doğal dünyanın ince güzelliğini takdir etmeye davet eden, huzur ve tefekkür duygusudur. Bu, sadece açık havada olmanın günü doldurmak için yeterli olduğu geçmiş bir zamandan fısıldayan bir sahne.