Bu etkileyici tablo, izleyiciyi mistik bir çöl sahnesine çekiyor; bir aziz, eterik bir ışıltıyla çevrilmiş, kayalıklar arasında duruyor. Aziz, parlak bir hale ile işaretlenmiş, bir haçı tutarken iki melek yakınlarda kanatlarını açmış ve sakin yüzlerle süzülüyor. Sanatçının fırça darbeleri dokulu ve ifade dolu, derinlik ve başka bir dünyanın atmosferini yaratıyor. Renk paleti, meleklerin giysilerindeki canlı kırmızı ve mavi tonlarıyla soluk toprak tonlarını harmanlayarak kutsal varlıklarını vurguluyor.

Kompozisyon, dünyevi olan ile ilahi olanı dengeliyor; aziz kayalıkta sabit dururken melekler zarifçe süzülüyor, manevi rehberlik ve ilahi müdahaleyi simgeliyor. Duygusal etkisi derin; sessiz ama güçlü bir kutsallık ve yalnızlık hissi sunuyor ve inanç ile sebat üzerine düşünmeye davet ediyor. 1879'da yapılmış bu eser, 19. yüzyılın dini sembolizm ve mistisizme olan ilgisini yansıtıyor, insanın kırılganlığı ile ilahi gücü yakalayan ince ama kararlı bir teknikle yaratılmış.