Bu zarif resim, sakin bir manzarada buz ve suyun nazik güzelliklerini yakalıyor. Monet, yumuşak bir palet kullanarak mavi, beyaz ve pastel dokunuşlarla kışın soğuk bir gününe benzer rüya gibi bir atmosfer yaratıyor. Ön planda, sakin bir su yüzeyinde nazikçe yüzen buz parçaları görülüyor; gökyüzünün solgun tonlarını yansıtıyor; izleyiciyi saran bir huzur hissi var, sanki suyun buza çarpan yumuşak sesini duyabiliyorsunuz. Arka planda bir grup ağaç belirmekte ve koyu silüetleri, soluk çevre ile mükemmel bir tezat oluşturmakta; bu da kompozisyona derinlik ve ilgi katmakta.

Kompozisyon dikkatlice dengelenmiş, gözün ufka doğru bir karışımına olanak tanıyan harmonik bir düzen ile yönlendirilmiş. Bu eser, Monet'in izlenimci yaklaşımını örneklemesi, ışık ve renklerin belirli şekillerin önünde üstünlük sağlamaktadır. Duygusal etkisi derindir; kimse bu donmuş anda zamanın durduğunu hissetmeden edemez. Işık ve manzara arasındaki oyundan ilham alan Monet'in eseri sadece doğadaki bir anı değil, aynı zamanda zamanın geçici doğasını da yansıtır. Tarihsel bağlamda bu eser, sanatçının doğal güzelliği keşfetme tutkusunu sergiliyor, onun İzlenimcilikteki yerini güçlendirerek açık hava sahnelerinin sanat içindeki sunumunu önemli ölçüde etkilemiştir.