Sahne, heybetli dağların arasında yer alan, karla kaplı bir vadinin nefes kesici bir panoramasıyla açılıyor. Beyaz örtüyle kaplı çatılara sahip, şirin bir köy, vadinin tabanına tutunmuş, belirgin bir çan kulesi olan görkemli bir kiliseye hakim. Sanatçı, dingin bir izolasyon hissi yaratan, gri, beyaz ve ince mavilerden oluşan sessiz bir paleti ustaca kullanıyor.

Kompozisyon, gözü, karlı patikayı geçen figürlerden, köye ve ardından uzaktaki etkileyici zirvelere yönlendirir. Işık ve gölge kullanımı derinlik katarak, karın dokularını ve manzaranın engebesini ince bir şekilde vurgular. Duygusal etki, huzur ve hayranlıktır, doğanın ihtişamıyla sarılma hissi. Hayatın daha yavaş bir tempoda ilerlediği, mevsimlerin ritminin varoluşun akışını belirlediği bir zamanı fısıldıyor. Sanatçının tekniği, muhtemelen sulu boya veya benzer bir ortam, sahnenin ruhani kalitesini yakalayarak, sessiz bir tefekkür hissi uyandırır.