Bu büyüleyici yerleşimde, iki vaz gururla durmakta; her biri canlı bir çiçek karışımıyla dolu. Dokulu fırça darbeleri, çiçeklerin içinde hareket hissi yaratarak, doğanın güzelliği ve geçici anlarla ilgili hikayeler fısıldıyor gibi. Vazolar, narin porselen gibi görünerek zarafet katıyor; çiçek desenleri, içlerindeki canlı çiçeklerle uyum içinde. İzleyiciye dikkat çeken şey, sıcak sarılar ve ince morlar arasında dans eden tonlar; sahneyi yumuşak ama parlak bir ışıkla aydınlatıyor. Arka plan, sıcak toprak tonlarında yapılmış olup, kompozisyona istikrar kazandırarak, canlı çiçeklerin—hayatla dolu—sahneye çıkmasına izin veriyor.

Bu eser, duygusal bir yankı yaratarak; neredeyse yaprakların nazik hışırtısını duyabiliyor ve açan krizantemlerin baş döndürücü parfümünü hissedebiliyorsunuz. Monet, yalnızca görsel güzelliği yakalamakla kalmaz, aynı zamanda zamanın ötesinde bir doğa anının özünü ustaca kavrar. Bu eser, düşünmeye davet ederken basit yaşam zevklerini kutlar. Bu parça, sadece Monet'in olağanüstü tekniğini ve ışığı yakalama sevgisini örneklemekle kalmayıp, aynı zamanda renk ve biçimi derin bir şekilde yankı veren bir şekilde birleştirme yeteneğini de vurgular. Empresyonist hareketin bağlamında, bu resim geleneksel kısıtlamalardan kurtulma arzusunu ve günlük yaşamın spontaneizmi ve canlılığını kucaklamayı temsil eder.