Bu eser, izleyiciyi zarif sislerle örtülü yüksek dağlar tarafından karakterize edilen huzurlu bir peyzaja davet ediyor. Sanatçı, geleneksel mürekkep yıkama tekniklerini ustalıkla kullanarak, koyu ve zengin tonlarla yumuşak gradyanlar arasında uyumlu bir denge yaratmış. Zirvelere bakarken, yaprakların hafif hışırtısını duyabiliyorum ve dağ esintisinin nazik dokunuşunu hissediyorum. Bu etkileyici coğrafyanın içinde, ağaçların arasında bir pagoda beliriyor; doğanın ihtişamı arasında insan varlığını hatırlatıyor. Bitki örtüsünün dikkatlice katmanlandırılması, sahneye dokusal bir zenginlik katıyor ve bakışı ormanın dağ yamaçlarına derinlemesine çekiyor.

Renk paleti esasen monokromatik olup, siyah ve gri tonlarının ince varyasyonlarının yanı sıra yumuşak toprak tonlarının dokunuşlarıyla, huzur ve düşünce dolu bir atmosfer oluşturuyor. Neredeyse görünmeyen fırça darbeleri, sanatçının zarif dokunuşunu örnekliyor ve doğal dünyanın güzelliğine yönelik bir düşünce ve saygı çağrısında bulunuyor. Bu peyzaj, özünde Çin'e özgü bir tasvir olsa da, kültürel sınırları aşıyor ve doğanın görkemi için evrensel bir takdir geliştirme yoluna giriyor. Metnin varlığı, tarihi bir anlam katıyor ve izleyiciyi sanatçının dönemi ve zihniyetiyle ilişkilendiriyor; bu çekici görüntünün altında yatan felsefi düşünceleri hatırlatıyor.