Bu sahne, hareket ve emek senfonisi tuvale yansıtılırken, hareketli bir hasatın enerjisiyle açılıyor. Görünüşe göre bir yaz gününün ortasında yakalanmış figürler, çeşitli görevlerle meşgul. Bazıları çapa ile çalışıyor, vücutları çabayla bükülmüş, diğerleri ise gölgede dinleniyor. Kompozisyon ustaca düzenlenmiştir; figürler hem gözü yönlendiren hem de bir hikaye anlatan bir şekilde gruplandırılmıştır, duruşları ve etkileşimleri ortak bir amaca yönelik anlatıyı ortaya koymaktadır. Sanatçının ışık ve gölge konusundaki hakimiyeti özellikle dikkat çekicidir, güneş ışığı sahneye sıcak bir parıltı vererek saman dokularını ve işçilerin şekillerini vurgular. Genel etki hem gerçekçilik hem de dramdır, sanki zamanda donmuş bir ana tanık oluyoruz. Uzaktaki mimari, hasadın yakınlığının ötesinde yaşanan hayatlara işaret ederek bir ihtişam dokunuşu katmaktadır. Bu, bir yer, tarih ve hayatın kalıcı ritimleri duygusu yaratır.