Bu eser, ince bir cam vazoya yerleştirilmiş yapraklar ve çiçeklerin zarif bir düzenlemesini yansıtır. Monet’nin imzası olan fırça darbeleri akıcı ve ifade doludur; bu, kompozisyonun durağanlığı içerisinde bir hareket hissi yaratır. Yapraklar, yaşam dolu yeşil tonlarıyla resmedilmişken, çiçekler pastel pembe tonlarında ahenkle inşa edilmiştir. Bu, soğuk, yumuşak arka planla muazzam bir tezat oluşturur. Vazodaki ışık ve gölge oyunu, şeffaflığını artırır; görseli izleyiciye camın derinliklerini keşfetmeye davet eder.

Monet’in renk paleti seçimi huzurlu bir atmosfer yaratırken; pastel tonlar, izleyiciyi durup düşünmeye teşvik eden huzurlu bir fısıltı gibidir. Her fırça darbesi bir duyguyu taşır—bir anda yakalanmış yaşam izlenimi. Bu eser, sanatçının ışık ve renk konusundaki ustalığını yansıtmanın ötesinde, doğanın basitliğine ve güzelliğine duyduğu tutkuyu temsil eder ve olayın ayrıntılarından ziyade hisleri ve duyguları iletme hedefinde olan empresyonist hareketi temsil eder.