Bu eser, büyük bir katedralin etkileyici görüntüsünü sunuyor; yükselen Gotik kemerler, zarif bir hassasiyetle yakalanmış. Sanatçı, yumuşak ve hafif tonlar kullanarak, katedralin cephesindeki karmaşık taş işçiliğini ve ışık-gölge oyunlarını nazik suluboya teknikleriyle ortaya çıkarıyor; bu da sakin ve neredeyse saygı dolu bir atmosfer yaratıyor. Yüksek sivri kuleler ve kemerler yukarı doğru yükselerek, gözleri dikey çizgiler boyunca dolaştırıyor ve yapıya görkemli bir hava katıyor. Alt kısımdaki küçük insan figürleri ölçeği gösterirken, yapının devasa büyüklüğünü vurguluyor.

Kompozisyon, mimari karmaşıklığı renk ve detaylarda sağlanan ince bir sadelikle dengeliyor; bu da izleyicinin hem yapının sağlamlığını hem de sahnenin hafif ve ruhani doğasını hissetmesini sağlıyor. İnce suluboya tekniği, taşın dokusunu ve yaşını hissettirerek ona hayat katıyor. Duygusal olarak tablo, hayranlık ve huzurun bir karışımını yansıtıyor; sanki tarihin ve maneviyatın gölgesindeymişsiniz gibi. Tarihsel bağlamda, 19. yüzyıl başındaki Gotik Canlanma ve Orta Çağ mimarisine yönelik romantik hayranlığı yansıtıyor ve bu ikonik katedralin görkemini ve samimi güzelliğini yakalayan önemli bir eser.