Bu büyüleyici deniz manzarası, sakin sularda gökyüzünün ve mimarinin pastel tonlarını yansıtan Venedik manzarasını yakalıyor. Kompozisyon, sol tarafta yükselen zarif çan kulesi ile dengelenmiş; ince sivri ucu geniş maviliklere uzanıyor. Sanatçının gevşek, empresyonist fırça darbeleri sahneye hayat katıyor — suyun hafif dalgalanması ve güneş ışığının geçici oyununu çağrıştırıyor. Yapıların soluk kırmızı ve toprak tonlarındaki renk paleti, gökyüzünün geniş mavi tonlarıyla güzel bir kontrast oluşturuyor; böylece göz, tuval üzerinde kolayca dolaşabiliyor.

Duygusal atmosfer sakin ve düşünceli; izleyeni durup Venedik’in ikonik kanallarının zamansız güzelliğini içine çekmeye davet ediyor. Şehrin tarihi cazibesi, mimari detaylarla hafifçe ima ediliyor; aşırı belirgin değil, yumuşak bir dokunuşla önerilmiş, böylece hayal gücüne yer bırakılmış. Bu yaklaşım, geçici ışık ve atmosfer anlarını yakalayan empresyonist etkiyi güçlendiriyor, kesin gerçekçilikten ziyade. Eser, sanatçının Venedik hayranlığının şiirsel bir yorumu olarak duruyor.