Bu etkileyici eserde, kıvrımlı bir yol, izleyiciyi kollarına davet ederek önümüzde açılıyor. Manzara yaşamla dolup taşıyor; güneşin ısısı altındaki zemin ve canlı bitki örtüsü, fısıldayan bir mavi gökyüzüyle uyum içinde. Benek benek ışık, zemine dans ederek düşen yumuşak gölgeler oluşturuyor ve hafif bir rüzgar, bir yanda gururla yükselen büyük bir zeytin ağacının yapraklarını sallıyor. Dolaşık dalları, sahneyi bir samimiyet ve sığınak hissiyle çerçeveliyor. Yolun daha ilerisinde, uzakta figürler zarif bir şekilde hareket ederken, şekilleri, tepelerin arasında yerleşmiş çekici bir köy ile birleşiyor; neredeyse düşsel, güneşli bir öğleden kalma uzak bir hatıra gibi.

Sanatçı, doğa ve insanoğlunun bir araya geldiği anın özünü yakalamak için, dinamik ve etkileyici fırça darbelerini ustaca kullanıyor. Palet, yeşil, okra ve gökyüzü mavisi tonlarıyla dolup taşarak bu huzurlu yerin sıcaklığını ve canlılığını yansıtıyor. Kompozisyon, büyük zeytin ağacının sağlam bir temel sunduğu, bakışımızı köye doğru yönlendiren bir dengeleme ile düşünülmüş. Bu eserin duygusal etkisi inkar edilemez; doğal manzaralar arasında geçen daha basit günlere dair bir özlem uyandırıyor; günlük yaşamın güzelliği derin bir düşünce ilham ediyor. İmpressionist akımının geliştiği bir dönemde yaratılan bu eser, sanatçının gözünde doğa ve insanlığın nasıl iç içe geçtiğinin bir kanıtı olarak duruyor, etrafımızdaki dünya ile kopmaz bağımızı hatırlatıyor.