Bu büyüleyici manzarada sahne, gözlerimizin önünde huzurlu bir rüya gibi açılır, ikonik mimari unsurlarıyla Kahire'nin uzak bir görünümünü tasvir eder. Binaların sıcak, toprak tonları, soğuk mavi gökyüzüyle muhteşem bir tezat oluşturur ve sahneyi altın bir kucaklama ile saran geç bir öğleden sonra ışığını önerir. Kubbe ve minareler, uzak tepeler ve geniş sarı topraklarla belirlenen bir manzaradan gururla yükselerek zamansızlık hissi uyandırır. İzleyici bu tabloya çekilirken, belki uzak ve uğultulu pazarların seslerini ya da mimarlık arasındaki rüzgarın hafif hışırtısını hayal eder.

Gérôme'un kompozisyon seçimi gözleri nazikçe yönlendirir; ön planda, tarihin sırlarını fısıldayan eski bir duvar gibi güçlü bir görsel zemin sağlar. Yumuşak fırça darbeleri bir yakınlık hissiyatı uyandırır ve izleyicinin bu canlı yerin labirent sokaklarını keşfetme arzusunu alevlendirir. Daha geniş tarihi bağlamda, bu tür eserler Doğu'ya olan hayranlığı yansıtırken, Gérôme gibi sanatçılar kültür ve tarihle zengin bir dünyanın özünü yakalamaya çalışırlar. Bu eser yalnızca Kahire'nin görsel bir temsili olarak hizmet etmekle kalmaz, aynı zamanda gökyüzünün altında gelişen hikayeleri düşünmemiz için bizi davet eder, bu büyüleyici şehrin kalbinde ve ruhunda kalmaya devam eder.