Eser, polard söğütlerin batmakta olan güneşin sıcak kucaklamasında canlı bir tasvirini sunarak büyüleyici bir atmosfer yaratıyor. Ağaçlar, altın sarısı şekilde kıvrım kıvrım darbelerle boyanmış bir arka plana karşı birer nöbetçi gibi duruyor; sanki huzur verici ve canlandırıcı bir enerji yaymaktadırlar. Burgu şeklindeki formları yukarı doğru kıvrılarak, neşeli bir anı yakalamış dansçılar gibi görünüyor. Aynı zamanda, güneş manzaraya yumuşak bir parlaklık yayarak; derin mavi nehirle büyüleyici bir zıtlık oluşturuyor. Burada Van Gogh'un kalın boya uygulaması, ağaçların rüzgarla uyum içinde sallanıyormuş hissini yaratıyor.

Gözleriniz ufka yöneldiğinde, canlı yeşil çimlerin yanı sıra uzaktaki yapraklardaki turuncu ve kırmızı tonlarının zengin etkileşimini fark edeceksiniz. Bu çarpıcı sahne sadece doğanın bir temsilinden ibaret değil; kırsal huzurun özüne hayat verir. Neredeyse fısıldayan bir rüzgarı duyuyor ve ayaklarınızın altındaki çimenin yumuşak hışırtısını hissediyorsunuz. Van Gogh'un eseri, izleyiciyi düşündürmeye davet ediyor ve akşam ışıklarında sarılı anların güzelliğine daldırıyor.