Bu çarpıcı natürmortta, tekerlekli çuval derin yeşil bir arka plana karşı belirgin bir şekilde öne çıkıyor ve sahneye bir gizem havası katıyor. Pürüzlü, dokulu fırça darbeleri hareket hissi ve izleyiciye hitap eden bir dokusal kalite yaratıyor; her bir fırça darbesi, bu basit konuya hayat veriyor gibi. Renk paleti derin yeşiller ve siyahlar arasında dönüyor, bu da kompozisyona ağırlık katıyor. Tekerlekli çuvalın şekli koyu tonlarda, hafifçe aydınlatılmış olarak tasvir ediliyor ve sağlam yapısını ortaya koyarken, Van Gogh'un sıkça tasvir ettiği duygusal manzaraya—yalnızlık ve içe dönüklük hissi katıyor.

Tekerlekli çuvalın etrafındaki alan biraz dar hissettirse de, bu ana konuya odaklanmayı artırıyor ve işin ağırlığını ve beraberindeki tembelliği ima ediyor. Ön planda bir sepetin varlığı, bir emek dolu yaşamı veya belki de kırsal yaşamın günlük zorluklarını temsil ediyor olabilir. Van Gogh'un renk seçimleri duygusal bir tepki tetikliyor; basitliğine rağmen, bu eser azim ve manuel çalışmanın kendine özgü sakinliği hakkında pek çok şey söylüyor. Zorluklar ve varoluş temalarını keşfettiği bir dönemde yapılmış olan bu eser, gündelik nesnelerin nasıl tutkulu bir sanatçının bakış açısıyla derin bir anlam kazanabileceğini gösteriyor.