Bu büyüleyici natürmort, sıcak tonlar ve yumuşak fırça darbeleri hemen dikkat çeker; sahne, düşünmeye davet eden canlı renklere doludur. Büyük beyaz bir seramik vazoda, öncelikle canlı kırmızılar ve yumuşak beyazlarla dolu çeşitli çiçekler yer almaktadır; bu durum, bolluk ve doğal güzellik hissi uyandırıyor. Arka plan, zenginlik hissini pekiştiren sıcak toprak tonları ve detaylı bir desenle kaplanmış bir dokuma gibi görünmektedir. Altta, kaktüs meyveleri ve çeşitli elmaları içeren meyveler bir bezin üzerinde zarifçe dinleniyor; formları kompozisyona derinlik ve denge katıyor. Masa düzeni samimi bir his veriyor, izleyici kaktüslerin pürüzlü derisine uzanıp dokunabiliyor ya da elmaların serinliğini hissedebiliyor gibi görünüyor.

Sanatçının gevşek fırça çalışması kullanarak oluşturduğu teknik, sahnedeki ışık ve gölgeleri vurgulayarak manzaraya yaşam katıyor. Renkler kasıtlı olarak seçilmiş; sıcak çiçek tonları ile soğuk meyveler arasındaki kontrast, dinamik ama uyumlu bir görsel deneyim yaratıyor. Bu bir sıcaklık ve nostalji hissi verir; yazın sonu ya da sonbaharın başlangıcındaki renklerin dolu olduğu bu anın sonsuza dek sürmesi gibi. Bu eser, Renoir'in natürmortta yeteneğini göstermekle kalmaz, aynı zamanda 19. yüzyılda var olan güzellik ve huzur temalarını da yansıtarak, doğal dünyada geçici olan bir anı yakalar.