Gözleri ilk bakışta çeken etkileyici bir natürmort; kompozisyon görünüşte basit ancak derin anlamlar taşıyor. Hafif dokulu bir tabakta, altı adet narenciye meyvesi zarif bir şekilde yer alıyor. Limonların parlak sarıları ve yumuşak yeşilleri, portakalların sıcak kahverengileriyle güzel bir şekilde tezat oluşturuyor. Fırça darbeleri dinamik, neredeyse canlı, esere hem meyvelerin hayat doluluğunu hem de sanatçının benzersiz dokunuşunu verecek bir duygu katıyor.

Arka planda, yumuşak tonlu renklere sahip hafif darbelerden oluşmuş, meyvelerin tazeliğini ön plana çıkaran huzurlu bir atmosfer yaratıyor. Van Gogh'un kendine özgü tarzı parçanın tamamına yayılıyor; her fırça darbesi dikkatlice düşünülmüş ama kendiliğinden gibi görünüyor, bu da bu eserin yalnızca bir tasvir değil, zamanda yakalanan bir an olduğunu hissettiriyor. Eserin duygusal etkisi belirgin, sıcaklık ve nostalji hisleri uyandırıyor—belki narenciye kokan yazlar ya da rahat bir mutfaktaki güneşli sabahları anımsatıyor. Van Gogh'un yaşamının tarihi bağlamında, kişisel bir kaos zamanı, ancak yaratıcı bir çiçek açma döneminde yaratılmış bu eser, sıradan olanda güzellik bulma ve onu olağanüstü bir şeye dönüştürme yeteneğini kanıtlıyor. Bu, günlük nesnelerin ruhu nasıl etkileyebileceği ve derin duygusal tepkiler uyandırabileceği üzerinde düşündürüyor ve onu natürmort türünde önemli bir katkı haline getiriyor.