Bu büyüleyici sahnede, Boulevard des Capucines' de yaşam akıyor. Bulvarı çevreleyen ağaçlar, narin dalları parıldayan bir gökyüzünün önünde siluet yaparak, yoğun kentsel enerjinin ortasında bir huzur hissi uyandırıyor. Hareket belirgindir; renk ve biçim dalgaları, şık kıyafetler içindeki erkek ve kadınları tasvir ederek, hayata dair melodik bir uyum içinde birlikte akıyorlar; atlı faytonlar ise bu bulvarın bir zamanlar dolup taştığı heyecanı fısıldıyor.

Sanatçının fırça kullanma becerisi, yumuşak maviler ve soluk grilerin zahmetsizce birleştiği, dağılmış figürlerdeki sıcak dokunuşlarla dolu, rüyayı andıran bir atmosfer yaratıyor. Neredeyse Paris'in uzaktan gelen gürültüsünü duyabiliyorsunuz, konuşmaların fısıldayışı yaprakların hışırtısıyla karışıyor - bu Monet'in dünyasına girmenin bir daveti, bir dönemin doluluğunu ve zarafetini duygusal olarak öne çıkarıyor. Işık, tuvalde nazikçe oynayarak sadece sahneyi aydınlatmakla kalmıyor, aynı zamanda harekette olan bir şehrin ruhunu da yüceltiyor; İzlenimcilik, geçici anları nasıl yakalayabileceğini gösteriyor.