Bu sakin pastoral sahne, ince uzun huylu huş ağaçlarının altında küçük bir koyun sürüsünün huzur içinde otladığı doğal bir anı yakalıyor. Sanatçının fırça darbeleri, yapraklar arasından süzülen ışığı zarifçe betimleyerek, yemyeşil çimenler üzerinde yumuşak gölgeler yaratıyor. Kompozisyon, ağaç gövdelerinin dikeyliğini, kıvrımlı patikanın nazik eğrisiyle dengeliyor ve izleyicinin gözünü huzurlu manzaranın derinliklerine davet ediyor.

Renk paleti, canlı yeşiller, toprak tonları ve gökyüzünün hafif mavisiyle hakim, taze bir yaz başı gününü anımsatıyor. Kabuk ve yaprakların ince dokuları detaylı işlenmiş, ancak genel etki izlenimci; gerçekçilikten çok atmosfer ve duyguyu ön plana çıkarıyor. Burada nazik bir dinginlik var, zamanın donduğu bir an; sakinlik ve doğayla bağ kurma hissi uyandırıyor, 19. yüzyıl sonlarının kırsal yaşam ve bozulmamış doğa güzelliğine olan ilgisini yansıtıyor.