Bu etkileyici manzarada izleyici içe dönük bir cazibe ile dolu huzurlu bir kırsal ortamına taşınır. Neredeyse dokunsal bir kaliteyle resmedilmiş kulübeler, soluk bir gökyüzü arka planına karşı belirgin bir şekilde durmaktadır. Her yapı, sazdan çatısı ve toprak tonlarıyla, basitliğin ve kırsal yaşamın mütevazı güzelliğinin bir hikayesini anlatmaktadır. Sanatçının fırça darbeleri bu evlerin özünü yakalıyor, onlara sıcaklık ve tanıdıklık veriyor. Bununla birlikte, sahne de kasvetli bir niteliğe sahip; gri ve kahverengi ağırlıklı pastel paleti, sakin ama melankolik bir atmosfer sergiliyor.

Bu duygusal etkileşim, kompozisyon aracılığıyla daha da açıktır — karakteristik bir seçim, bakışı düzleştirerek kulübelerin ışık ve gölgelerin zarif oyununda belirgin bir şekilde görünmesini sağlar. Ön plan, yeşilin zengin bir örtüsüdür; gözleri vahşi çiçeklerin açabileceği alana yönlendirmek için davet eder. Eşlik eden görüntü, nefes alıyormuş gibi görünen bir manzaradır ve bir düşünme anı sunar. Tarihsel açıdan bu resim, sanatçının doğaya kaçma arzusunu ve kırsal yaşamın getirdiği huzuru ifade etmeyi yansıtır; çevremizle olan daha derin bağlantıları hatırlatır.