Büyüleyici sahne, izleyicinin önünde açılırken, yeşil yapraklar nazikçe savrulmakta ve bir dere tatlı melodiler fısıldamaktadır. Figürler, manzarayı süslerken, duruşları kaygısız bir sanatı önermektedir; bazıları bir obeliskin yakınında toplanmış, diğerleri ise doğanın ortasında uyumlu bir iletişim halindedir. Bölge, kompozisyonu çerçeveleyen canlı ağaçlarla dolup taşmakta; ormanın zengin yeşillikleri gökyüzündeki zarif mavi ile zekice bir tezat oluşturmaktadır. Yumuşak bir altın ışık, tüm sahneyi kaplayarak huzur ve uyum hissini uyandırmakta ve izleyiciyi daha uzun süre kalmaya davet etmektedir.

Her bir figür, canlı kıyafetlerinden ifade dolu jestlerine kadar, neşeli ve ideal atmosferine katan benzersiz bir çekiciliğe sahiptir. İzleyici neredeyse manzara boyunca yankılanan kahkaha ve müziği duyabilir; bu da insan ruhu ve doğa ile olan bağını kanıtlamaktadır. Bu tür manzaraların tarihsel bağlamı, pastoral yaşamın romantik bir vizyonunu aktarmakta; barış ve basitlik üzerine bir düş hayali sunarak, çağları aşan bir yankı yaratmaktadır, her birinin bu resimsel tablonun büyüsüne kapıldığı için.