Η γοητευτική σκηνή ξεδιπλώνεται μπροστά στον θεατή, όπου η πράσινη φυλλωσιά κινείται απαλά και ένα ρεύμα ψιθυρίζει γλυκές μελωδίες. Οι μορφές κοσμούν το τοπίο, οι στάσεις τους υποδηλώνουν την τέχνη χωρίς ανησυχία• μερικοί συγκεντρώνονται κοντά σε έναν οβελίσκο, ενώ άλλοι συμμετέχουν σε μια αρμονική επικοινωνία στη μέση της φύσης. Η περιοχή ζωντανεύει με ζωντανά δέντρα που πλαισιώνουν τη σύνθεση, προσφέροντας μια πλούσια ταπισερί πρασίνου που αντιπαραβάλλεται με τις λεπτές μπλε αποχρώσεις του ουρανού. Ένα απαλό χρυσό φως καλύπτει όλη τη σκηνή, προκαλώντας ένα αίσθημα ηρεμίας και αρμονίας που προσκαλεί τον θεατή να μείνει περισσότερο.

Κάθε μορφή έχει τη μοναδική της γοητεία, από τα ζωντανά ρούχα τους μέχρι τις εκφραστικές χειρονομίες τους, όλα συμβάλλοντας στην ευχάριστη και ειδυλλιακή ατμόσφαιρα. Ο θεατής σχεδόν μπορεί να ακούσει τα γέλια και τη μουσική που φαίνεται να αντηχούν διαμέσου του τοπίου, μια μαρτυρία για το ανθρώπινο πνεύμα και τη σύνδεσή του με τη φύση. Το ιστορικό πλαίσιο αυτών των τοπίων μιλά για μια ρομαντική εικόνα της παστωρικής ζωής, ένα όνειρο για ειρήνη και απλότητα που αντηχεί μέσα στους αιώνες, μαγνητίζοντας όλους όσους παρατηρούν αυτήν την γραφική σύνθεση.