Bu büyüleyici sanat eseri, izleyiciyi mitoloji dolu bir dünyaya taşır; ön planda yer alan figür, zengin, toprak tonlarında bir elbise giymiş ve bir amaca sahip şekilde izleyiciyi çağırıyor gibi görünmektedir. Dönüşen desenler ve cesur fırça darbeleri, derin mavi, okra ve yeşil tonlarıyla zengin bir dokuma yaratır. Figürün arkasında yer alan sarp manzara, dramatik kaya oluşumlarıyla bu anın sessiz tanıkları gibi yükselirken, sakin deniz ve gökyüzü ise dünya ile evren arasında eterik bir bağın ip ucunu verir. Bu karakter, muhtemelen bir şaman ya da mitolojik bir figürdür ve doğa dünyasıyla ve onun sırlarıyla derin bir bağlantıyı somutlaştırmaktadır; sakin duruşu ve karmaşık çizgileri bir ritüel ya da antik güçlere bir çağrıyı düşündürmektedir.

Kompozisyonun her unsuru enerjiyle rezonansa girerken; cesur renk karşıtlıkları duygusal bir tepki uyandırır ve izleyicilerin geleneklerin ağırlığını ve doğal manzarada örülen manevi anlamı hissetmesini sağlar. Bu eser yalnızca temsil etmekle ilgili değildir; düşünmeye davet eden boyutlu bir deneyimdir. Roerich’in tercih ettiği malzeme, kompozisyonun sürrealist kalitesini artırarak, bakışı ön plandan geçirerek cesur renklerle bezeli dalgalı tepelerde gezdirir ve nihayetinde yerin suyla buluştuğu ufka yönelir; dünyevi ile ilahi arasında bir geçiştir. Resim boyunca, yerin sağlamlığı ile deniz ve gökyüzünün akışkanlığı arasında belirgin bir gerginlik vardır; bu da tüm unsurların birbirine bağlılıklarını somutlaştırır.