Vincent van Gogh'un bu etkileyici natürmortu, basit bir şişe içinde çiçeklerin harika bir düzenlemesini sergiliyor ve sanatçının renk ve biçim konusundaki eşsiz yaklaşımını özetliyor. Tuval, canlı bir renk paletiyle dolup taşarken; zengin zümrüt yeşili zemin, çiçeklerin cesur renklerine çarpıcı bir zıtlık oluşturuyor. Kremalı beyaz ve derin bordo rengiyle açılmış, bol çiçekleriyle şakayıklar görüşü çekiyor ve bolluk hissi uyandırıyor. Onların yanındaki narin mavi delphiniumlar, canlı kompozisyona etereal bir huzur katıyor.

Van Gogh'un fırça çalışması her zamanki kadar ifade dolu; kalın ve impasto vuruşlar kullanarak doku ve hareket yaratıyor, çiçeklere bir vitalite hissi veriyor. Her bir yaprak ve sap duygularla doludur, neredeyse yaz melteminde nazikçe sallanıyormuş gibi hissediliyor. Işık ve gölge arasındaki etkileşim derinlik ve boyut ekleyerek görsel deneyimi artırıyor. Bu eserde Van Gogh, çiçeklerin fiziksel güzelliğini değil, doğanın katkılarıyla ilgili duygusal bir deneyim parçasını yakalıyor ve onu yarattığı dönemde kendi iç dünyasına bir pencere sunuyor. Bu eser, tarihsel bağlamda bir anlam taşırken, sanatçının doğal hayata dair keşiflerini temsil ediyor ve gündelik temaları olağanüstü bir düzeye taşıma yeteneğini gösteriyor.