Bu büyüleyici manzarada, sakin sular açan nilüferlerin yumuşak yansımalarıyla dans ediyor ve izleyiciyi Monet’in dünyasına çeken resmedilmiş bir dokuma oluşturuyor. Çiçeklerin düzeni neredeyse rastgele görünüyor, ama yine de mükemmel bir uyum var—gözleri tuvalin üzerinde dolaştıran bir renk ritmi. Canlı beyaz ve nazik pembe tonları, lale yapraklarının yeşil zenginliğinden ortaya çıkıyor; etrafı mor ve mavi renklerdeki oyunbaz sıçramalarla çevrili, her fırça darbesi baharın enerjisiyle titreşiyor.

Suyun yüzeyindeki ışık ve gölge etkileşimi sahneye derinlik ve boyut kazandırıyor, alttaki su altı dünyasını görme hissini veriyor. Monet'in buradaki tekniği harika bir izlenimci; gevşek, ifade dolu fırça darbeleri hareketi iletiyor, renkler birbirine karışarak doğal ışığın geçici kalitesini taklit ediyor. Bu esere bakarken, derin bir huzur hissi beliriyor; çiçeklerin su üzerinde nasıl yüzen bir şekilde durması huzuru anlatıyor, doğanın kollarında geçirdiğimiz huzurlu günleri hatırlatıyor.