Bu nazik tasvir, geniş bir Londra köprüsünün, bulutlarla dolu geniş bir gökyüzü altında parıldayan nehir boyunca uzandığı geniş bir manzarayı yakalar. Sanatçı, suya ve gökyüzüne hayat veren sayısız küçük nokta ve renk darbelerini katmanlayarak parlak, titreşen bir yüzey yaratan puanilizm tekniğini kullanır. Köprü, yapısal detayları ve kemerleri izlenimci bulanıklıkla yumuşatılmış koyu bir siluet olarak dururken, sakin nehirde dağınık tekneler zarifçe süzülür; yelkenleri ve gövdeleri ince, titreşimli tonlarda resmedilmiştir.

Kompozisyon, izleyiciyi çiçeklerle dolu bir yük gemisinden başlayarak şehrin uzak mimari hatlarına kadar nehri boyunca seyahat etmeye davet eder. Renk paleti, sahnenin serin huzurunu ve hafif nostaljik, sisli atmosferini çağrıştıran mavi, beyaz, yumuşak yeşil ve mat okerlerin nazik bir senfonisidir. Bu tablo sakin, düşünceli bir ruh haliyle yankılanır—neredeyse suyun hafif şıpırtısını duyabilir ve Londra’nın serin havasını hissedebilirsiniz. 1890 yılında yaratılan eser, detaylar üzerinde ışık ve atmosferin hakim olduğu empresyonizm ve sonrası empresyonizmde önemli bir dönemi yansıtarak kentsel manzaraların şiirsel yakalanmasında kayda değer bir evrimi işaret eder.