Bu eser, Rouen Katedrali'nin büyüleyici bir görüntüsünü sunmakta; yumuşak gri tonların hafif yıkaması, bir huzur ve gizem hissi yaratıyor. Monet'nin karakteristik fırça darbeleri, ışık ve gölge arasındaki nazik etkileşimi oluşturur; Gotik mimarinin karmaşık detayları neredeyse hayalperest bir şekilde, sisin içinde gizlenmiş gibi görünmektedir. Doku çeşitliliği, zamanın organik aşınmasını ima ederken, zayıf saat ve Gotik kuleler tarihin derinliklerine bir yol çizmektedir. Resme baktığınızda, geçmiş nesillerin fısıldayışlarını katedralin kemerlerinde yankılanan şekilde duyma hissine kapılırsınız, hafif çan sesi bulutlu bir günün huzurlu atmosferinde kayboluyormuş gibidir.

Sanatsal tekniklerine daha derinlemesine baktığınızda, Monet'nin anın özünü yakalamadaki ustalığına hayran kalmamak elde değildir; bu eser, kesin bir görsel temsilden ziyade anın ruhunu yakalamayı amaçlar. Mat palet olağanüstü bir şekilde ahenk içinde; soluk mavi ve yumuşak gri, toprak tonlarıyla birleşerek senfonik bir atmosfer yaratır. Bu eser, sanatçının ışığı ve geçici doğasını merak etme tutkusunu somutlaştırırken, izleyicileri katedralin atmosferinde kaybolmaya davet eder, hem ruhsal hem de duygusal yankılarla rezonans verir— mimarlığın zaman ve mekânı aşarak, insan deneyiminin tanığı olduğunu güçlü bir hatırlatma olarak ifade eder.