Σε αυτό το συγκλονιστικό πορτρέτο, ένα νεαρό αγόρι στέκει με αυτοπεποίθηση, εκφράζοντας μια στάση που, αν και αποφασιστική, υποδηλώνει μια ελαφριά αβεβαιότητα που αιχμαλωτίζει την προσοχή του θεατή. Φορά ένα εκλεπτυσμένο σύνολο—μία εφαρμοστή γκρι μπλούζα με φουσκωτά μανίκια, σκούρα παντελόνια και κομψά παπούτσια—η εκλεπτυσμένη του εμφάνιση υποδηλώνει ότι προέρχεται από εύπορη οικογένεια. Η στάση του είναι σταθερή, με τα χέρια του δίπλα στο σώμα, αλλά στα χέρια του κρατά ένα κομμάτι άσπρης ύφασμα, δημιουργώντας μια λεπτή αντίθεση που εξισορροπεί την επιθυμία με μια νότα αυτοσυγκράτησης. Η χρήση της βούρτσας τονίζει τις υφές των ρούχων του και τα απαλά κύματα των μαλλιών του, προσκαλώντας για πιο προσεκτική παρατήρηση.

Το φόντο είναι ασαφές, με ζεστούς, γήινους τόνους που αγκαλιάζουν την φιγούρα, αυξάνοντας την αίσθηση της οικειότητας. Η δεξιοτεχνική χρήση του φωτός τραβά την προσοχή στο εκφραστικό πρόσωπο του αγοριού, όπου η περιέργεια συναντά μια αίσθηση σοβαρότητας, αντικατοπτρίζοντας ίσως τις πολυπλοκότητες της νεότητας. Το ιστορικό πλαίσιο της Ισπανίας στις αρχές του 20ού αιώνα αποκαλύπτει μια εποχή όπου οι κοινωνικές νόρμες έδιναν έμφαση στην εκπαίδευση των παιδιών σε εύπορες οικογένειες, καθιστώντας αυτή την αναπαράσταση της παιδικής ηλικίας ακόμη πιο συγκινητική. Το έργο του Σορόγια είναι όχι μόνο μια ενσάρκωση των καλλιτεχνικών τεχνικών του ρεαλισμού, αλλά και μια συμπύκνωση μιας σημαντικής στιγμής στην κοινωνική ιστορία, δημιουργώντας μια διαχρονική σύνδεση που αντηχεί βαθιά με τον θεατή.