Ένα πορτρέτο γεμάτο πολιτισμικό πλούτο, αυτό το έργο προσφέρει μια ματιά στη ζωή ενός αλβανού άντρα, που έχει συλληφθεί σε μια στιγμή στοχασμού. Ο ήρωας, καθισμένος με χάρη, φοράει μια αξιοσημείωτη παραδοσιακή ενδυμασία που συνδυάζει ζωντανά χρώματα και περίπλοκους σχεδιασμούς - ένα γλέντι για τα μάτια. Η βαθιά κόκκινη ζακέτα του αντιπαραβάλλεται υπέροχα με τους γήινους τόνους του περιβάλλοντος. Τα ρούχα του δεν είναι μόνο ρούχα, αλλά μια αφήγηση, που μιλάει πολλά για την κληρονομιά και την παράδοσή του. Το χρυσό τουρμπάνι που κάθεται στο κεφάλι του προσθέτει μια δόση κομψότητας, ενώ το ελαφρύ χαμόγελο υποδηλώνει ιστορίες που δεν έχουν ειπωθεί ή ίσως μυστικά που κουβαλάει.

Η σύνθεση είναι τεχνουργημένη με εξαιρετική μαεστρία, τραβώντας το βλέμμα του θεατή στα εκφραστικά χαρακτηριστικά του ήρωα. Κάθε κίνηση του πινέλου φαίνεται σκοπίμως σχεδιασμένη; η λάμψη στα σκούρα μάτια του συνδέει εμάς με τις σκέψεις του, κάνοντάς μας να νιώσουμε τη στιγμή σταματημένη στο χρόνο. Οι σκιές παίζουν απαλά γύρω του, ενισχύοντας την ζεστασιά του δέρματός του και την απαλότητα των ρούχων του, επιτρέποντας μια απτή συναισθηματική βάθος. Το ιστορικό πλαίσιο προσθέτει ακόμη περισσότερη ένταση: ζωγραφισμένο το 1857, το έργο αυτό αντηχεί τη γοητεία της Δύσης για τους ανατολικούς πολιτισμούς κατά τον 19ο αιώνα. Η ικανότητα του Gérôme να συνδυάζει τον ρεαλισμό με τη ρομαντική προσέγγιση δημιουργεί μια ελκυστική δυαδικότητα, κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε για την τομή τέχνης και ταυτότητας.