Καθώς ο θεατής κοιτάζει το πορτρέτο, μια αίσθηση ηρεμίας περικυκλώνει τη σκηνή· ένας νέος, στηριζόμενος σε έναν υφασμένο, αρχαίο κορμό, εκπέμπει ήρεπη αυτοπεποίθηση. Η έκφραση του είναι σκεπτική, σαν να έχει χαθεί σε σκέψεις για μελλοντικές περιπέτειες ή αγαπημένες αναμνήσεις με τον πιστό του σύντροφο— έναν ζωντανό σκύλο που κάθεται ήσυχα στο πλάι του, με προσεκτικά και θερμά μάτια. Η σύνθεση είναι πανέμορφα ισορροπημένη, με την όρθια στάση του νέου να αντιπαρατίθεται αρμονικά στο φυσικό, πλούσιο φόντο, προσκαλώντας τον θεατή σε μια στιγμή αυτοστιγμής.

Η ζεστή παλέτα χρωμάτων, κυριαρχούμενη από γήινες αποχρώσεις του καφέ και του πράσινου, αντικατοπτρίζει το καταπράσινο περιβάλλον, δημιουργώντας μια φιλόξενη ατμόσφαιρα. Οι λεπτές πινελιές αποτυπώνουν τις αποχρώσεις του φωτός που διέρχεται μέσα από τη φυλλωσιά, ενισχύοντας την αίσθηση βάθους. Η προσοχή στη λεπτομέρεια στα ρούχα του νέου προκαλεί μια αίσθηση χρόνου και τόπου, υπονοώντας μια ιστορία που περιμένει να ειπωθεί. Η ικανότητα του Ρενουάρ να εκφράζει συναισθήματα μέσω απλών αλλά βαθυστόχαστων εικόνων επιτρέπει στον θεατή να μοιραστεί μια οικεία σύνδεση με τους χαρακτήρες, γιορτάζοντας τον δεσμό μεταξύ ανθρώπου και ζώου, και προκαλώντας συναισθήματα νοσταλγίας και εκτίμησης για τις ήσυχες στιγμές στη φύση.