Αυτή η εκφραστική ζωγραφιά απεικονίζει μια αγροτική σκηνή όπου ένας σπαρτης, ντυμένος με απλά ρούχα εργασίας και φαρδύ καπέλο, ρίχνει σπόρους σε πρόσφατα οργωμένο χωράφι. Η στάση της φιγούρας στο προσκήνιο, ελαφρώς σκυμμένη προς τα εμπρός με το χέρι τεντωμένο προς τα πίσω, υποδηλώνει τον ρυθμικό χαρακτήρα της σποράς. Στο βάθος, ένας αγρότης οδηγεί ένα ζεύγος λευκών βοδιών που τραβούν ένα άροτρο, τονίζοντας τη συνεργατική φύση της παραδοσιακής γεωργίας. Οι υφές του οργωμένου χωραφιού αποδίδονται με ελεύθερα, ιμπρεσιονιστικά πινελιές που συνδυάζουν γήινους καφέ, πράσινους και απαλούς κίτρινους τόνους, δίνοντας μια αίσθηση γόνιμης ζωτικότητας.

Η παλέτα ισορροπεί τις υποτονικές φυσικές αποχρώσεις με τα ψυχρά μπλε του ουρανού και τις σκοτεινές σκιές των γύρω δέντρων, δημιουργώντας ένα αρμονικό παιχνίδι φωτός και σκιάς. Η σύνθεση οδηγεί το βλέμμα από τον σπαρτη στο προσκήνιο προς τα βόδια και το άροτρο στο βάθος, προκαλώντας τον αέναο κύκλο της γεωργικής εργασίας. Το έργο αυτό όχι μόνο γιορτάζει τη ζωή των χωρικών αλλά εκφράζει και μια απτική σύνδεση με τη γη, προσκαλώντας τον θεατή να νιώσει την ήσυχη αξιοπρέπεια και τους διαρκείς ρυθμούς της αγροτικής ύπαρξης στα τέλη του 19ου αιώνα.