Σε αυτή την ήρεμη εικόνα, μια νέα γυναίκα αιχμαλωτίζεται σε μια στιγμή ηρεμίας, απορροφημένη στην ανάγνωσή της μέσα σε ένα πλούσιο ξέφωτο. Τα ζωντανά πράσινα των φύλλων προκαλούν μια αίσθηση ηρεμίας, προσελκύοντας τον θεατή σ’αυτήν την κρυμμένη παράδεισο. Το διάσπαρτο ηλιακό φως που φιλτράρεται ανάμεσα από τα δέντρα δημιουργεί μια μαλακή και παιχνιδιάρικη υφή που αντιπαρατίθεται όμορφα με τις βαθιές σκιές των γύρω δασών; φαίνεται σχεδόν σαν η φύση να συμμετέχει σ' αυτή τη στιγμή μοναξιάς. Γύρω της, οι ζεστές αποχρώσεις και οι πινελιές μεταφέρουν τη ζεστασιά του απογευματινού ήλιου, τυλίγοντάς την σε μια άνετη αγκαλιά.

Η απεικόνιση της φιγούρας αρμονικά αντιπαραβάλλεται με την αγριότητα της φύσης; κάθεται άνετα, το ροζ φόρεμά της φαίνεται να συγχωνεύεται με τα λουλούδια γύρω της. Οι λεπτομέρειες είναι κάπως χαλαρές και ιμπρεσιονιστικές, αποτυπώνοντας μια στιγμή ζωής παρά αυστηρού ρεαλισμού. Αυτό το έργο δεν αντανακλά μόνο το ταλέντο του Ρενουάρ στην χρήση των χρωμάτων, αλλά αντανακλά και τις ιδέες του ιμπρεσιονιστικού κινήματος, γιορτάζοντας την ευκολία, την ελεύθερη ώρα και την ομορφιά των καθημερινών στιγμών στο μέσον της λαμπρότητας της φύσης. Η εμπειρία αυτή είναι ταυτόχρονα οικεία και εκτενή, προσφέροντας μια στιγμιαία διαφυγή σε έναν κόσμο όπου κάποιος μπορεί να νοιώσει τις ψίθυροι του χρόνου και της ησυχίας.