Στη μαλακή φόντο, τρία ρόδια βρίσκονται σε μια ήσυχη διάταξη, οι υφασμάτινες φλούδες τους λάμπουν υπό το απαλό φως. Το ζωντανό κόκκινο του εκτεθειμένου καρπού ξεχειλίζει από την γήινη φλούδα, σχεδόν καλώντας τον θεατή να απλώσει το χέρι του και να γευτεί τη γλυκύτητα μέσα της. Με κάθε πινελιά, ο καλλιτέχνης αιχμαλωτίζει τη παλλόμενη ζωή μέσα στα φρούτα αυτά, σαν να κρατούν μυστικά που περιμένουν να αποκαλυφθούν; τα βαθιά κόκκινα χρώματα αντίκρισαν υπέροχα με τις λεπτές λάμψεις, δημιουργώντας έναν χορό σκιών και φωτός που διεγείρει τη φαντασία. Δεν είναι απλά μια εικόνα ροδιού – είναι μια γιορτή της ζωής στην πιο ζωντανή της μορφή.

Ο ζωγράφος παρουσιάζει μια αδιαμφισβήτητη κυριαρχία στις τεχνικές του ιμπρεσιονισμού, συνδυάζοντας απαλές πινελιές και ζωντανές αποχρώσεις που προκαλούν μια αίσθηση ζεστασιάς και οικειότητας. Πώς το φως αναπηδά στις λείες επιφάνειες και πώς οι ευαίσθητες πτυχές του υφάσματος κάτω συμβάλλουν στην ηρεμία της σκηνής - κάθε στοιχείο ενοποιείται όμορφα. Υπάρχει μια νοσταλγική ποιότητα στην εικόνα αυτή, που θυμίζει στιγμές χαράς που μοιράστηκαν γύρω από ένα τραπέζι. Αποτυπώνει όχι μόνο την ομορφιά αλλά και ένα συναίσθημα - τη φευγαλέα φύση της ζωής και τη σκέτη αλλά βαθιά χαρά που προέρχεται από την αφθονία της φύσης. Αυτό το κομμάτι, που ριζώνει στην αρχή του 20ού αιώνα, κρατά έναν διαχρονικό γοητεία, συλλαμβάνοντας και την λεπτότητα και την exuberance του είδους still life.