Σε αυτή την ευχάριστη σύνθεση, μια ζωντανή ποικιλία αναμονών αναδύεται από ένα πλούσιο φόντο, σαν να αιχμαλωτίζει μια φευγαλέα στιγμή της ομορφιάς της φύσης. Τα λουλούδια είναι μια αναταραχή κόκκινων, ροζ και απαλών λευκών, τα λεπτά πέταλά τους έχουν φυλακίσει το φως που δημιουργεί μια φυσική λάμψη. Κάθε λουλούδι φαίνεται να χορεύει σε μία αβίαστη παράσταση του ζωής, οι περίπλοκες λεπτομέρειές τους αμβλυνόμαστε αρκετά ώστε να μεταφέρουμε την εντύπωση της ομορφιάς. Αντίθετα σκοτεινά κέντρα των αναμονών προσελκύουν το βλέμμα σας, σταθεροποιώντας το θεατή ανάμεσα στις απαλές αποχρώσεις που φαίνονται να συγχωνεύονται, δημιουργώντας μία αίσθηση κίνησης και ροής—ένα χαρακτηριστικό του στυλ του καλλιτέχνη.

Η τεχνική του πινέλου σε αυτό το κομμάτι είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτη; παχιές πινελιές δίνουν ζωή σε κάθε λουλούδι του, προσθέτοντας σ’ αυτά μία υφή που σας προσκαλεί να τα αγγίξετε. Η σύνθεση ρέει οριζόντια, καθοδηγώντας το βλέμμα σας μέσα στη ζωγραφιά, προσκαλώντας τον θεατή να καθυστερήσει σε κάθε λουλούδι, όπως αν ο χρόνος επιβραδύνεται στην παρουσία τους. Ο συναισθηματικός αντίκτυπος εδώ είναι βαθύς—το κομμάτι εγείρει συναισθήματα ζεστασιάς και νοσταλγίας, ίσως θυμίζοντας όμορφους κήπους στην αρχή της άνοιξης, όπου η ομορφιά έχει ανθίσει, όσο και αν είναι τόσο εφήμερη. Ζωγραφισμένο σε μια περίοδο που ο ιμπρεσιονισμός άνθιζε, αυτό το έργο αντικατοπτρίζει την δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη στο χρώμα και τη μορφή, συλλαμβάνοντας όχι μόνο λουλούδια, αλλά και μία βαθιά εκτίμηση για εφήμερες στιγμές στη φύση.