W tej uroczej kompozycji na żywo pojawia się wibrująca gama anemonów z bujnego tła, jakby uchwycono ulotny moment piękna natury. Kwiaty to zgiełk czerwieni, różów i delikatnych bieli, ich delikatne płatki całowane przez światło, które tworzy naturalny blask. Każdy kwiat zdaje się tańczyć w nieprzymuszonej prezentacji życia, ich złożone detale zacierają się wystarczająco, by przekazać urok impresjonistyczny. Kontrastowe ciemne centra anemonów przyciągają wzrok, zakotwiczając widza pośród delikatnych odcieni, które zdają się łączyć ze sobą, tworząc poczucie ruchu i płynności—cecha charakterystyczna stylu artysty.

Pociągnięcia pędzla w tej pracy są szczególnie godne uwagi; grube pociągnięcia nadają życie każdemu kwiatowi, nadając im fakturę, która zachęca do dotykania. Kompozycja płynie poziomo, prowadząc wzrok przez płótno, zapraszając widza do zatrzymania się na każdym kwiecie, jakby czas zwalniał w ich obecności. Emocjonalny wpływ tej pracy jest głęboki—utwór wywołuje uczucia ciepła i nostalgii, być może przypominając o wspaniałych ogrodach wczesną wiosną, gdzie piękno kwitnie, choć w tak przelotny sposób. Namalowana w czasie rozkwitu impresjonizmu, to dzieło odzwierciedla mistrzostwo artysty w kolorze i formie, uchwycając nie tylko kwiaty, ale także głęboką wdzięczność za efemeryczne chwile w naturze.