Dzieło to uchwyca spokojny portret młodej dziewczyny, urzeczywistniając mistrzowską władzę artysty nad kolorem i światem. Modelka, z falującymi kasztanowymi włosami opadającymi na ramiona, zamyśla się, spoglądając w głąb siebie, jej wyraz twarzy emanuje poczuciem refleksji. Bogata niebieska kokarda na jej kołnierzu oraz delikatna koronka otaczająca szyję przyciągają uwagę, tworząc żywy kontrast wobec miękkiego tła, namalowanego w uspokajających odcieniach lawendy i jasnoniebieskiego. Wybór kolorów nadaje dziełu eteryczną jakość, zapraszając widza nie tylko do docenienia podobieństwa, ale także do zastanowienia się nad myślami i marzeniami, które kryją się za jej ekspresyjnymi oczami.

Technika Renoira lśni w subtelnym połączeniu pociągnięć pędzla; podejście malarskie tworzy teksturę, która jest zarówno miękka, jak i intrygująca. Kompozycja jest starannie przemyślana, pozwalając portretowi dziewczyny stać się głównym punktem, podczas gdy tło zapewnia delikatny, marzycielski klimat. To dzieło zamyka w sobie wyłaniający się styl impresjonizmu z końca XIX wieku, gdzie wewnętrzne emocje były przekazywane poprzez kolor i formę, a nie przez surowy realizm. Emocjonalny wpływ głęboko rezonuje, wywołując uczucie nostalgii i przelotne spojrzenie na zatrzymany na zawsze moment młodości.