Het werk vangt een vredig portret van een jong meisje, dat de meesterlijke beheersing van de kunstenaar over kleur en licht belichaamt. Het onderwerp, met haar golvende kastanjebruine haar dat over haar schouders valt, kijkt bedachtzaam voorbij de toeschouwer; haar uitdrukking straalt een gevoel van introspectie uit. De rijke blauwe strik op haar kraag, samen met de delicate kant die haar hals omgeeft, trekt onmiddellijk de aandacht en creëert een levendig contrast met de zachte achtergrond die is geschilderd in rustgevende tinten van lavendel en lichtblauw. Deze keuze van kleur geeft het stuk een etherische kwaliteit, waardoor de kijker wordt uitgenodigd niet alleen de gelijkenis te waarderen, maar ook na te denken over de gedachten en dromen die achter haar expressieve ogen liggen.

De techniek van Renoir straalt door in de subtiele mengeling van penseelstreken; de schilderachtige aanpak creëert een textuur die zowel zacht als boeiend is. De compositie is zorgvuldig gerangschikt, waardoor het portret van het meisje het middelpunt wordt, terwijl de achtergrond een zachte, dromerige sfeer biedt. Dit werk omvat de opkomende impressionistische stijl van de late 19e eeuw, waar innerlijke emoties werden overgebracht door middel van kleur en vorm in plaats van strikte realiteit. De emotionele impact weerklank diep, wat een gevoel van melancholie oproept en een vluchtig kijkje biedt naar een moment van jeugd dat voor altijd is vastgelegd.