Το έργο τέχνης παρουσιάζει ένα παράκτιο τοπίο, αποδομένο με μαεστρική τεχνική. Η σύνθεση τραβά το βλέμμα σε μια απέραντη έκταση θάλασσας και ουρανού, που διακόπτεται από την λεπτή παρουσία πλοίων με ζωηρά κόκκινα πανιά. Ο καλλιτέχνης αποτυπώνει επιδέξια την αλληλεπίδραση του φωτός και του νερού, δημιουργώντας ένα λαμπερό εφέ που λούζει τη σκηνή σε μια απαλή, διάχυτη λάμψη. Το προσκήνιο είναι υφής με βράχους, προσθέτοντας μια αίσθηση βάθους και προσδίδοντας την αίσθηση της σκηνής.

Η χρωματική παλέτα κυριαρχείται από ψυχρούς, σιωπηλούς τόνους, με εξαίρεση τα πανιά των πλοίων, τα οποία παρέχουν μια εντυπωσιακή αντίθεση. Οι πινελιές φαίνονται χαλαρές και εκφραστικές, μεταφέροντας μια αίσθηση κίνησης και ατμόσφαιρας. Ο συναισθηματικός αντίκτυπος είναι η ηρεμία και η γαλήνη, προσκαλώντας τον θεατή να σταματήσει και να συλλογιστεί την ομορφιά του φυσικού κόσμου. Το έργο πιθανότατα αντικατοπτρίζει την εστίαση του κινήματος των ιμπρεσιονιστών στην καταγραφή φευγαλέων στιγμών και των επιδράσεων του φωτός, και η ευαισθησία του καλλιτέχνη στις λεπτότητες του παράκτιου περιβάλλοντος είναι εμφανής σε κάθε λεπτομέρεια.