Σε αυτό το ζωντανό tableau, ένα πλούσιο μπουκέτο ευαίσθητων ανεμώνων εκρήγνυται από μια απλή στρογγυλή βάζο. Η τεχνική του καλλιτέχνη—δυναμική, ρευστή και εκφραστική—δημιουργεί μια αίσθηση ζωής που χτυπά μέσα από κάθε πέταλο. Η επιλογή του Ρενουάρ για μαλακούς ροζ και κρεμ απόχρωσης παίζει όμορφα με το ζεστό κίτρινο φόντο, προσελκύοντας το βλέμμα στο κέντρο της σύνθεσης. Η ποικιλία στο χρώμα συμπληρώνει τις διάφορες φάσεις της ανθοφορίας· ορισμένα λουλούδια είναι πλήρως ανοιχτά, η αφθονία τους καλεί σε άγγιγμα, ενώ άλλα μένουν κλειστά, υποσχόμενα μια μελλοντική ομορφιά.

Αυτό που είναι εντυπωσιακό σε αυτό το κομμάτι δεν είναι μόνο η τεχνική επιδεξιότητα που εμφανίζεται—κάθε πινελιά φαίνεται αυθόρμητη και γεμάτη συναισθήματα—αλλά και το πώς συλλαμβάνει μια στιγμή στο χρόνο, την παροδική πέραση της φύσης που έχει φέρει μέσα. Το παιχνίδι του φωτός πάνω στα πέταλα προσθέτει μια ζεστασιά στη σκηνή που σχεδόν ακτινοβολεί από τον καμβά. Ιστορικά, ο Ρενουάρ ήταν γνωστός για την ικανότητά του να ενσωματώνει τη χαρά και τη ζεστασιά στα θέματα του, δημιουργώντας μια σύνδεση μεταξύ του θεατή και της ομορφιάς μπροστά τους; αυτό το έργο είναι μια τέλεια μαρτυρία αυτής της κληρονομιάς· σχεδόν μπορεί κάποιος να ακούσει το ήσυχο θρόισμα των φύλλων και να νιώσει τον φρέσκο, ανθώδη αφρό στον αέρα.