Η σκηνή αποπνέει μια απτή ένταση, καθώς οι θεατές παρασύρονται σε μια στιγμή που φαίνεται να διστάζει μεταξύ του τρόμου και της θεϊκής πίστης. Στο προσκήνιο, ένας δυνατός λιοντάρι στέκεται σταθερά, η χρυσή χαίτη του περιβάλλει μια άγρια έκφραση που απαιτεί σεβασμό και θαυμασμό. Αυτή η μεγαλοπρεπής δημιουργία ενσωματώνει τόσο την απειλή της βίας όσο και ένα σύμβολο αμετάβλητης δύναμης. Το αμφιθέατρο σφύζει από ψίθυρους του πλήθους; κάθε φιγούρα που έχει συλληφθεί σε έντονη αναμονή αντικατοπτρίζει ένα μείγμα φόβου και γαλήνης. Οι Χριστιανοί, ντυμένοι με απλά ρούχα, συγκεντρώνονται από τη μία πλευρά, τα πρόσωπά τους αντικατοπτρίζουν κάθε απόχρωση ανησυχίας και πίστης, ενώ οι θεατές δείχνουν έναν περίεργο συνδυασμό απαξίωσης και έκστασης στα μάτια τους.

Η σύνθεση κατευθύνει επιδέξια τη ματιά του θεατή από το έδαφος του Κολοσσαίου προς την μορφή του λιονταριού, με τις οδούς των θεατών να περιστοιχίζουν την έλλειψη δομής ενισχύοντας την αίσθηση της επικείμενης καταστροφής. Η παλέτα χρωμάτων διαθέτει ζεστές γήινες αποχρώσεις που τονίζουν τη σκόνη της αρένας και το απαλό φως που φωτίζει αυτήν την έντονη αντίθεση ζωής και θανάτου. Ευρείες δραματικές σκιές περιβάλλουν τη σκηνή, ενώ οι γκρίζες συννεφιές συγκεντρούνται από πάνω, δημιουργώντας ένα φόντο που φαίνεται να ζεί από ένταση, ενισχύοντας το συναισθηματικό βάρος της στιγμής. Αυτό το έργο δεν είναι απλώς μια αναπαράσταση του μαρτυρίου; συγκεντρώνει την ευρύτερη ιστορική πάλη μεταξύ πίστης και διωγμού, αιώνια σχετική καθώς αποτελεί αντανάκλαση θεμάτων θυσίας στην ιστορία.