Σε αυτό το εντυπωσιακό έργο, ο θεατής βυθίζεται σε μια ήρεμη αλλά τεταμένη σκηνή πάνω στο νερό, όπου μια μικρή βάρκα φιλοξενεί πέντε φιγούρες, κάθε μία εκπέμπει διαφορετικούς συναισθηματικούς τόνους. Από τη μία πλευρά, ένας επιβλητικός κρατούμενος ξαπλώνει νωθρά, το ύφος του είναι μια περίπλοκη διασταύρωση ανάμεσα στην παραίτηση και την ελπίδα, ενώ προσεκτικές φιγούρες—δύο κωπηλάτες και ένας μουσικός—κωπηλατούν με σκοπό, προσθέτοντας ρυθμό στη σκηνή· ενσαρκώνουν μια κίνηση που αντιτίθεται στην ακινησία του κρατούμενου. Η ήρεμη βάρκα, ζωγραφισμένη με ζεστά καφέ και απαλές παστέλ, επιπλέει σε ένα αχνό φόντο, τονίζοντας μια σχεδόν ονειρική ποιότητα.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μαεστρία το φως και τη σκιά για να τονίσει τις εκφράσεις και τις στάσεις των φιγούρων, μια τεχνική που προσελκύει το βλέμμα του θεατή και προκαλεί συμπάθεια. Οι διασκορπισμένες νότες από τον μουσικό προσθέτουν στη συγκινητική ατμόσφαιρα, επιτρέποντας σχεδόν να ακούσουμε τη μελωδία που αλληλοσυγκρούεται με τον απαλό παφλασμό του νερού. Αυτό το έργο υψώνεται ως μια ζωντανή παρατήρηση για την αιχμαλωσία και την ελευθερία, αντικατοπτρίζοντας τον ιστορικό καμβά που συνυφαίνεται με τον εξωτισμό—μια εξερεύνηση εξωτικών θεμάτων και πολιτισμικών αφηγήσεων, προσκαλώντας σε μια πιο βαθιά κατανόηση της καλλιτεχνικής συνομιλίας της εποχής.