W tym sugestywnym dziele widz wciągany jest w spokojną, ale napiętą scenę na wodzie, gdzie mała łódka mieści pięć postaci, z których każda emanuje odmiennymi tonami emocjonalnymi. Z jednej strony władczy więzień z sovą leży bezwładnie, jego wyraz to skomplikowane połączenie rezygnacji i nadziei, podczas gdy uważne postacie — dwóch wioślarzy i muzyk — wiosłują z zamiarem, dodając rytm do sceny; urzeczywistniają ruch kontrastujący z bezruchem więźnia. Spokojna łódź, namalowana w ciepłych brązach i delikatnych pastelach, unosi się na tle zgaszonym, podkreślając niemal marzycielski charakter całej kompozycji.

Artysta mistrzowsko posługuje się światłem i cieniem, aby wydobyć wyrazy twarzy i postawy postaci, technika ta przyciąga wzrok widza i wywołuje empatię. Rozproszone dźwięki od muzyka potęgują emocjonalną atmosferę, prawie można usłyszeć melodię splecioną z delikatnym szumem wody. To dzieło stanowi żywy komentarz na temat niewoli i wolności, odzwierciedlając historyczną tkaninę splecioną z orientalizmem—badanie egzotycznych tematów i narracji kulturowych, zapraszając do głębszego zrozumienia artystycznego dialogu epoki.