Na tym uderzającym portrecie figura wybitnego dżentelmena przyciąga uwagę. Siedząc wygodnie na drewnianym krześle, emanuje pewnością siebie i zamyśleniem. Jego gęsta broda, starannie pielęgnowana, nadaje mu aury mądrości, podczas gdy jego przenikliwy wzrok zdaje się zapraszać widzów do zgłębienia głębi jego doświadczeń. Dbałość o szczegóły w pociągnięciach pędzla uchwyca niuanse jego wyrazu oraz fakturę ubioru – ciemny, formalny strój, podkreślony białą koszulą wystającą spod rękawa. Istnieje subtelny kontrast pomiędzy ciemną paletą jego ubioru a ciepłym, ziemistym tłem, które zdaje się oplatać go niczym przytulny cień.

Kompozycja kieruje wzrok w stronę postaci, która znajduje się w centralnym punkcie na tle miękkich tekstur i przyćmionego światła. Po jego prawej stronie widać zarysy biura: biurko ozdobione książkami i świeczką, sugerujące życie wypełnione intelektem i refleksją. Subtelne światło padające z świeczki oświetla niektóre części jego twarzy, tworząc intrygującą interakcję między światłem a cieniem, która podkreśla emocjonalny ciężar dzieła. Kontekst historyczny odgrywa również życiodajną rolę; namalowane pod koniec XIX wieku, to dzieło odzwierciedla artystyczne trendy realizmu, uchwytując nie tylko podobieństwo mężczyzny, ale także istotę jego charakteru i statusu w społeczeństwie, co rezonuje z widzami jako potężne stwierdzenie indywidualności, ilustrujące mieszankę narracji osobistej i szerszych wpływów kulturowych w tej epoce.