Ta fascynująca scena zatrzymuje moment zamrożony w czasie, w którym postacie wymieniają spojrzenia i być może emocje w miękkiej interakcji. Główny akcent kładziony jest na kobietę w uderzającej niebieskiej sukience, której postura sugeruje, że bierze udział w rozmowie lub refleksji. Artysta wykorzystuje luźne pociągnięcia pędzlem, co nadaje postaciom dynamiczną jakość, sprawiając, że wydają się niemal żywe, jakby można było usłyszeć szepty kawiarni wokół nich; delikatne pociągnięcia tworzą ciepło, które otacza widza. Tło jest mglistym połączeniem kolorów, które zdaje się przyciągać cię do otoczenia, owijając cię w atmosferę intymności i ciekawości.

Postać męska, ubrana w płaszcz, stoi bezpośrednio naprzeciw niej, plecami do widza. Detale są tutaj, choć skąpe, wystarczające, aby zasugerować rozwijającą się narrację—może to spotkanie, być może przypadkowe. Przezroczysta użycie koloru, w szczególności żywy niebieski w kontraście do stonowanych odcieni wokół, wywołuje poczucie emocjonalnego kontrastu; sugeruje złożone uczucia nadziei, ekscytacji lub tęsknoty. Charakterystyczny styl Muncha jest tutaj obecny, uchwytując nie tylko fizyczną obecność jego postaci, ale także ich emocjonalne krajobrazy, zapraszając widzów do interpretowania subtelności ludzkich powiązań poprzez sztukę.