Πριν μας εκτείνεται μια ζωντανή φύση-νεκρή, ένας κυκλώνας χρωμάτων και υφών που έχει συλληφθεί από έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη. Η διάταξη εκρήγνυται με μια αφθονία γαρίφαλων σε διάφορες αποχρώσεις κόκκινου, ροζ και λευκού, τα πέταλά τους μοιάζουν να πάλλονται με ζωή σε έναν βαθύ, σκοτεινό φόντο. Οι πινελιές φαίνονται ζωντανές, στρωμένες επιδέξια για να δημιουργήσουν ένα βάθος που τραβά το μάτι στο κέντρο της σύνθεσης, όπου τα λουλούδια μοιάζουν σχεδόν να χορεύουν στη ζωντάνια τους. Το σκοτεινό, υφασμένο φόντο δεν χρησιμεύει μόνο στην ενίσχυση της φωτεινότητας των λουλουδιών αλλά προσθέτει και ένα στοιχείο μυστηρίου: τα λουλούδια είναι οι αδιαμφισβήτητοι αστέρες, λάμποντας με ένα εσωτερικό φως.

Πετώντας από ένα απλό βάζο, τα γαρίφαλα δεν εκφράζονται μόνο στη φυσική τους μορφή, αλλά γίνονται και μια γιορτή της ομορφιάς της φύσης. Το πράσινο φύλλωμα που προεξέχει ανάμεσα στα λουλούδια εισάγει μια δροσερή αντίθεση, ένα θαυμαστικό μέσα στην αναταραχή των χρωμάτων. Δεν μπορούμε παρά να αισθανθούμε μια αίσθηση ζεστασιάς και ζωτικότητας που εκπέμπεται από τον καμβά, σαν να μπορούσε το άρωμα των λουλουδιών να ρέει απευθείας από τη ζωγραφιά. Αυτό το έργο προκαλεί μια βαθιά εκτίμηση για την πρόσκαιρη ομορφιά της ζωής, φυλακισμένη σε μια στιγμή που φαίνεται και προσωπική και καθολική, συνδέοντας μας μέσα από τη μοιρασμένη εμπειρία χαράς, φθαρτότητας και τέχνης.