Υπάρχει μια ιδιαίτερη βαρύτητα στο πρόσωπο που έχει αποτυπωθεί σε αυτό το εκφραστικό έργο∙ η γυναίκα σε κοιτάζει απευθείας, η έκφρασή της είναι ένας συνδυασμός ανθεκτικότητας και ευθραυστότητας. Κάθε πινελιά φαίνεται να είναι σκόπιμη, με στρώματα χρώματος που δημιουργούν μια υφή που προσελκύει τον θεατή, προκαλώντας τον να παρατηρήσει πιο προσεκτικά. Οι ισχυροί περίγραμμα των ζυγωματικών της και οι γωνίες του στόματος που κλείνουν ελαφρά υποδηλώνουν μια ζωή που έχει διαμορφωθεί από τις εμπειρίες, ίσως από δυσκολίες. Ο τόνος του δέρματός της, ζωγραφισμένος σε γήινες αποχρώσεις, έρχεται σε έντονη αντίθεση με το σκοτεινό φόντο, τονίζοντας την παρουσία της στον καμβά. Η απαλότητα του υφάσματος γύρω από το κεφάλι της—το λευκό καλυμμαυκείου διακοσμημένο με ευαίσθητες πτυχές—προσθέτει μια τρυφερότητα που αντιπαραβάλλεται με τη δυνατή συναισθηματική της ένταση.

Η παλέτα χρωμάτων αντικατοπτρίζει την μοναδική ικανότητα του Βαν Γκογκ να μεταφέρει συναισθήματα μέσω του χρώματος. Σκοτεινές αποχρώσεις περιβάλλουν το φόντο, ενώ η κύρια μορφή αναδύεται με μια λάμψη ζεστασιάς και ανθρωπιάς, σχεδόν σαν να περιβάλλεται από φως, παρά την γύρω σκιά. Αυτή η επιλογή δημιουργεί ένταση, κάνοντάς τον θεατή να αισθάνεται αμέσως μια σύνδεση, προκαλώντας μας να αποκωδικοποιήσουμε την ιστορία της. Ιστορικά, αυτό το πορτρέτο αντιπροσωπεύει μια κρίσιμη στιγμή στην ανάπτυξη του Βαν Γκογκ ως καλλιτέχνη, επισημαίνοντας τη βαθιά του προτίμηση για τις ζωές των απλών ανθρώπων. Στο έργο αυτό, ο καλλιτέχνης δεν απαθανατίζει απλώς μια ομοιότητα, αλλά ανακαλύπτει μια βαθιά συναισθηματική αντηχωσε, μεταμορφώνοντας ένα απλό πορτρέτο σε μία διαχρονική εξερεύνηση του χαρακτήρα και της ύπαρξης.