Σε αυτήν τη ήρεμη και εκφραστική τοπιογραφία, οι απαλές πινελιές με μελάνι δημιουργούν ένα ποτάμι που κυλά μέσα από μια ελαφρώς καμπυλωτή τοπογραφία. Το ποτάμι φαίνεται να υπόσχεται ηρεμία, η κίνησή του καταγράφεται μέσω λεπτών μεταβολών στον τόνο. Πλούσια δέντρα περιβάλλουν τους γοργούς, οι κορόνες των φύλλων τους απεικονίζονται σε πλούσιες υφές που αντιπαρατίθενται περίφημα με τον κρύο, ομιχλώδη πίνακα. Στο βάθος, ένας καταρράκτης φωλιάζει κομψά, προσθέτοντας ένα δυναμικό στοιχείο στην άλλως ήρεμη σκηνή και προσκαλώντας τη φαντασία του θεατή να πλανηθεί προς την πηγή του.

Η ικανότητα του καλλιτέχνη να χρησιμοποιεί το αρνητικό χώρο επιτρέπει στον θεατή να απορροφήσει πλήρως τη γαλήνια διάθεση· η σχεδόν αιθέρια ομίχλη περιβάλλει το ξύλινο σπίτι, υπονοώντας ένα αίσθημα απομόνωσης και γαλήνης. Η παλέτα χρωμάτων κλίνει σε μαλακούς πράσινους και γκρι τόνους, τονισμένους από το σκούρο φύλλωμα, που αρμονίζονται με τις λεπτεπίλεπτες πινελιές που απεικονίζουν τα μακρινά βουνά της ομίχλης—ιδανικό φόντο για στοχασμό.

Αυτό το έργο τέχνης δεν αντικατοπτρίζει μόνο την αισθητική ομορφιά, αλλά επίσης ενσωματώνει στοιχεία του παραδοσιακού κινέζικου τοπίου. Προκαλεί αισθήματα νοσταλγίας και ενδοσκόπησης, αιχμαλωτίζοντας τη φυσική ομορφιά στην πιο ήρεμη μορφή της. Η τεχνική της χεριού δείχνει μια βαθιά εκτίμηση για τον φυσικό κόσμο και την ικανότητά του να εμπνέει ηρεμία και στοχασμό.